Katalog zbiorów biblioteki

Zabawna i boleśnie trafna książka, w której z zażenowaniem odnajdziemy nas samych.

Ingrid i Jan, małżonkowie z dwudziestopięcioletnim stażem, mieszkają w willi w Nordstrand razem z dwoma synami. Pełnoletni chłopcy są dorośli tylko w teorii i zachowują się jaki rozkapryszeni hotelowi goście. Życie rodzinne i praca w szkole straciły dla Ingrid urok. Jan natomiast awansuje na naczelnika wydziału w ministerstwie i odkrywa w sobie nowe pokłady energii oraz entuzjazmu. A także uczucie do Hanne, dużo młodszej podwładnej, przekonanej, że musi się spieszyć, by szanse na założenie rodziny nie przeszły jej koło nosa. I że nie ma czasu do stracenia.

Nie, po prostu nie to pełna gorzkiego humoru powieść o rodzinie nuklearnej w społczeństwie, w którym decyzje podejmuje się pod wpływem chwilowych kaprysów, a argument o potrzebie wolności jednostki potrafi usprawiedliwić najbardziej nikczemne czyny.

Odkąd najstarsi mieszkańcy Butangen sięgają pamięcią, nad wioską rozbrzmiewały Siostrzane Dzwony. Mówiono, że kryją w sobie pradawną moc i ostrzegają ludzi przed niebezpieczeństwem. Zostały odlane na pamiątkę niezwykłych syjamskich sióstr Halfrid i Gunhild Hekne przez ich ojca, pogrążonego w żałobie po ich śmierci. Dzwony umieszczono na wieży starego drewnianego kościoła, pamiętającego jeszcze czasy pogańskie.

Życie w Butangen toczyło się spokojnym rytmem, do wsi rzadko przybywał ktoś nowy, aż w 1880 roku parafię objął młody, ambitny pastor, który postanowił wprowadzić wieś w nowe czasy. Przywiązani do odwiecznych tradycji mieszkańcy w większości odnosili się do duchownego z podejrzliwością. Dla Astrid, młodej dziewczyny z rodu Hekne, był on jednak kimś wspaniałym, fascynującym, kto sprawił, że zapragnęła innego życia. Może nawet mógł stać się kimś więcej... Kiedy jednak pastor zadecydował o rozebraniu i przeniesieniu starego kościoła i sprowadził do Butangen niemieckiego architekta, by przygotował kościół i dzwony do podróży do dalekiego Drezna, dziewczyna poczuła się zdradzona.

Bo czy można wywieźć do obcego kraju Siostrzane Dzwony, tak ściśle związane z wioską i rodem Astrid? I kim naprawdę jest ten architekt, tak utalentowany i wrażliwy, który otwiera serce przed dziewczyną? Astrid uświadamia sobie, że stoi przed niełatwym wyborem, a od jej decyzji zależeć będzie cała jej przyszłość.

Rok 1903. Od ponad dwudziestu lat w Butangen nie rozbrzmiewa już donośny dźwięk Siostrzanych Dzwonów. Jeden z nich bije na dzwonnicy kościoła w Dreźnie, drugi spoczywa na dnie norweskiego jeziora. Legenda głosi, że tylko bracia zdołają wydobyć go z głębiny. Pastor Kai wciąż pamięta o obietnicy, którą złożył Astrid: że odnajdzie Tkaninę z Hekne - ostatnie, najsłynniejsze dzieło syjamskich sióstr, przedstawiające ich wizję Sądu Ostatecznego.Dwadzieścia dwa lata minęły, odkąd pastor powrócił do Butangen z osieroconym synem Astrid. Przez te lata opiekował się Jehansem, dbał, by niczego mu nie brakowało. Jehans od dziecka marzył, że zostanie inżynierem, jednak los chciał inaczej. Pewnego dnia, podczas polowania na renifera, młodzieniec spotyka myśliwego, który wydaje mu się niesłychanie bliski. Kiedy przedstawia go pastorowi, ten blednie, jakby zobaczył ducha..."Gdzieś na Tkaninie z Hekne widać też twoją twarz" - mawiają ludzie w wiosce. Czy tajemniczy, zaginiony przed laty gobelin może pomóc naprawić błędy przeszłości? Czy da się przewidzieć, jak splotą się nici przeznaczenia i czyje losy się połączą?
Lars Mytting splata swoją opowieść niczym najlepsze tkaczki osnowę i wątek, łącząc nici miłości, odwagi, rywalizacji i cierpienia. Jej tłem czyni zaś kraj u progu nowej epoki - tuż przed upowszechnieniem elektryczności i przed wielką wojną.